هنگامی که اپل پریروز سیستم عامل OS X Mountain Lion را معرفی کرد، نکته کوچکی در نام پنهان شده بود که افراد کمی به آن پی بردند. نام سیستم عامل اپل از ابتدا Mac OS X بوده است، اما حالا این شرکت در نامگذاری اسم «مک» را حذف کرده. اپل این کار را با قصد قبلی انجام داده و با این کار می خواهد منظورش را برساند: ما به پایان دوران مکینتاش نزدیک می شویم.

این به این معنی نیست که قرار است مکبوک ها و iMac ها دیگر تولید نشوند. بلکه روح نرم افزاری حاکم بر مک در حال تغییر است. کافی است دو یا سه سال دیگر صبر کنید تا iOS کاملا بر همه چیز این محیط مسلط شود. شما همین الان هم در تغییرات این سیستم عامل، ورود آی او اس را به OS X می بینید. این دقیقا شبیه کاری است که مایکروسافت هم مشغول انجام اش است. رابط کاربری مترو در حال جایگزین شدن با ویندوز سنتی است. مترو جایگزین ویندوز کلاسیک خواهد شد و آی او اس بر Mac OS X غلبه خواهد کرد.

همه اینها چطور رخ داد؟

این رویه از وقتی شروع شد که اپل متوجه موفقیت بزرگ آیفون شد. کاربران استفاده از گجت لمسی کوچک شان را دوست داشتند و آی پد هم این موفقیت را تکرار کرد. هر چند این دو دستگاه فعلا بیشتر به عنوان ابزارهای مصرف کننده اطلاعات به حساب می آیند و شما کمتر روی آنها می توانید به کارهای تولیدی بپردازید.

کافی است به نمودار بالا نگاه کنید تا متوجه شوید موضوع چگونه پیش رفته است. اپل تنها در یک سال گذشته ۱۵۶ میلیون دستگاه با سیستم عامل آی او اس فروخته و این از فروش ۱۲۲ میلیون مک در ۲۸ سال گذشته بیشتر بوده است!

یک بار دیگر مقایسه کنید. فروش یک ساله آی او اس از فروش ۳۰ ساله مک بیشتر بوده است. این نمودار به خوبی نشان می دهد که چرا اپل طی چند سال گذشته توانسته اینقدر پول در بیاورد و سبب شده تا مایکروسافت هم با ساخت رابط کاربری مترو وارد گود بشود.

رابط کاربری در حال تغییر است. باید کم کم با Finder در مک و Explorer در ویندوز خداحافظی کنید. ممکن است بگویید من می خواهم بر روی فایل ها و پوشه هایم کنترل داشته باشم و کاربر حرفه ای هیچ وقت سراغ چنین سیستمی نخواهد رفت. اما تجربه هایی مانند iTunes نشان داده که این مدل جدید، به خوبی جای خودش را در میان کاربران باز خواهد کرد.

موضوع روشن است. کامیپوترهای رومیزی و سیستم عامل ها به شکلی که تا به حال می شناختیم، در حال مردن هستند و ما در حال ورود به دوران جدیدی هستیم.

بزغاله های کوچولو نه تنها لهجه دارند، بلکه آنها تمایل دارند که خصوصیات «بععععع» شان را از صدای بزهایی که در اطراف شان زندگی می کنند، کسب نمایند!

دانشمندان قبلا می دانستند که خفاش ها، وال ها و البته انسان ها تمایل دارند که سبک و اطوار به خصوص صداهایی که آنها را احاطه کرده، کسب و تقلید کنند. به همین دلیل انسان بعد از مدتی زندگی در یک شهر، لهجه ای شبیه مردم آن شهر و دوستان نزدیکش پیدا می کند. حالا محققان مدرسه علوم بیولوژی و شیمی کوین ماری دانشگاه لندن بزها را هم به این لیست افزوده اند. آنها نتیجه تحقیقات شان را در ژورنال Animal Behavior منتشر کرده اند.

این محققان بزها را در سن ۵ هفتگی مورد آزمایش قرار دادند، زیرا این حیوان در چنین سنی اجتماعی می شود. آنها دریافتند بزهایی که با هم در یک گروه بودند، صداهای یکسانی تولید می کردند. و هر چه سن شان بالاتر می رفت، شباهت صدای شان بیشتر می شد. دانشمندان حدس می زنند که سود تکاملی لهجه های متفاوت می تواند تشخیص و شناسایی بیگانگان باشد.

آنها همچنین معتقدند که یافته های این تحقیق می تواند به فهم بهتر این موضوع که چگونه انسان تبدیل به یک موجود ناطق شد، کمک کند. و شاید ادامه چنین تحقیقاتی بتواند توضیح دهد که چرا چنین تفاوت های جذابی میان لهجه های مختلف می بینیم.

کمتر از دو هفته پیش بود که خبر از انتشار ویدیوی معرفی نسل جدید اپتیموس ال جی در نارنجی دادیم. و حالا این موبایل جالب ساعاتی پیش به صورت رسمی رونمایی شد. ال جی همانند مراسم CES صبر و تحمل کافی برای شروع نمایشگاه را ندارد و تنها چند روز قبل از شروع کنفرانس جهانی موبایل (MWC) که قرار است از ۲۷ فوریه آغاز شود، موبایل هوشمند جدید اپتیموس وی یو خود را رونمایی کرد.

این عکس های جدید به خوبی نسبت طول به عرض 4x3 این موبایل را نشان می دهند و روزلوشن تصویر آن هم 1024 در 768 پیکسل اعلام شده است. صفحه نمایش این موبایل از نوع IPS LCD بوده و ۵ اینچ قطر دارد که شایعات مطرح شده قبلی را در خصوص مشخصات آن تایید می کند. درون این موبایل هم شاهد یک پردازنده دو هسته ای ۱.۵ گیگاهرتزی، حافظه داخلی ۳۲ گیگابایتی و باتری ۲۰۸۰ میلی آمپری خواهیم بود. دوربین آن ۸ مگاپیکسلی با فوکوس خودکار بوده و از شبکه LTE پشتیبانی می کند. سیستم عامل این موبایل اندروید ۲.۳ نان زنجبیلی بوده و ضخامت آن تنها ۸.۵ میلیمتر است. البته قرار است که در سه ماه آینده اندروید آن به نسخه بستنی حصیری (Ice Cream Sandwich) ارتقا پیدا کند.

این تلفن هوشمند ۱۶۸ گرمی قرار است از ماه مارس توسط دو اپراتور کره ای SK Telecom و LG‪+‬ در کره جنوبی به بازار عرضه گردد. البته از قیمت و زمان عرضه آن به بازارهای جهانی هنوز خبری در دست نیست.

بله، اداره غذا و داروی آمریکا معروف به اف دی ای اخیرا سلول های بنیادی را جزو داروها طبقه بندی کرده و بدین ترتیب قصد دارد تا در پروسه های درمانی که از سلولهای بنیادی استفاده می کنند، نظارت داشته باشد.

معمولا در روش های درمانی که از سلول های بنیادی استفاده می کنند، روش کار به این صورت است که این سلولها از خود شخص گرفته می شود و پس از جدا سازی به محل مورد نظر تزریق می شوند. مثلا در بیمارانی که از دردهای مفصلی رنج می برند، خون بیمار گرفته می شود و سپس به کمک سانتریفیوژ و روشهای دیگر، سلولهای بنیادی او جدا شده و بعد مستقیما به محل مفصل تزریق می شوند.

ظاهرا سکه شدن کار و بار کلینیک هایی که به این کار مشغولند، باعث شده که مقامات اداره غذا و دارو به فکر بیفتند تا به نوعی سلول های بنیادی هر فرد را هم جزو داروها دسته بندی کرده و آن را زیر مدیریت خود در بیاورند. بعید نیست همین روزها شرکتی هم پیدا شود که بخواهد پتنت سلول بنیادی را به نام خود ثبت کند.

موضوع این نیست که برج های رله و باز پخش چه مقدار سیگنال را در سطح شهر شما پخش می کنند و پوشش می دهند، کیفیت گیرنده وایرلس شما اغلب می تواند تنها با چند قدم جابجایی، به شکل کاملا موثری تغییر کند. اما محققان MIT فکر می کنند که آنها دریافته اند چگونه با استفاده از کدهای اصلاح خطایی که علی رغم وجود نویز و پارازیت در سیگنال کار می کنند، می توان کارکرد گیرنده وایرلس را بهبود بخشید.

کدهای اطلاح خطا یا ECC به این معنی است که اطلاعات را رمزنگاری کرده و سپس آنها را انتقال دهید، بدون اینکه صحت و درستی آنها به دلیل سطح پارازیت موجود در ارتباطات دست خوش تغییر و تحریف گردد. این کار ابتدا با ارسال یک پیام آزمایشی رمزگذاری شده (برای مثال یک کلمه کد ‫)‬ برای سنجش میزان پارازیت کانال ارتباطی انجام می گیرد. نویز و پارازیتِ بیشتر در یک کانال، باعث طولانی تر شدن عمر و سفر یک کلمه کد در شبکه می شود. و مشکل اینجا است که در کانال های با پارازیت بالا، طول عمر کلمه کد به شکل مشکل سازی طولانی می شود و در کانال های با پارازیت نوسانی و بی ثبات این مقدار بیش از حد کوتاه خواهد شد، به گونه ای که اطمینان لازم از انتقال صحیح اطلاعات را فراهم نمی آورد.

اما راه حل ام آی تی برای این مشکل کاملا ساده است. استفاده از یک کلمه کد طولانی که به تکه های کوچک شکسته شده است. گرگوری ورنل استاد دپارتمان مهندسی برق و علوم کامپیوتر دانشگاه ام آی تی توضیح می دهد که:

استراتژی انتقال این است که ما اولین قطعه کلمه کد را ارسال می کنیم. اگر موفقیت آمیز نبود، بخش دوم آن را ارسال می کنیم و به همین صورت داستان ادامه می یابد. ما هیچگاه فرآیند انتقال را تکرار نمی کنیم: ما همیشه به جای ارسال دوباره همان بخشی که ناموفق بوده، بخش بعدی کلمه کد را ارسال می کنیم. زیرا وقتی شما اولین بخش را دریافت کردید اما به دلیل پارازیت فراوان موفق به رمزگشایی آن نشدید، با بخش دوم و دیگر قسمت های بعدی که دریافت می کنید، آنها می توانند با یکدیگر یک پیام به خوبی رمزگذاری شده را تشکیل دهند که با وجود سطوح بالای پارازیت و نویز ارسال شده است.
به طور ساده، این سیستم یک کلمه کد ایجاد می کند، آن را به بخش های کوچکی می شکند، و بخش ها را پشت سر هم ارسال می کند تا زمانی که دستگاه گیرنده میزان کافی از کلمه کد را برای رمزگشایی پیام در اختیار داشته باشد. این شیوه خواه شبکه پارازیت کم یا زیادی داشته باشد، به کار خود ادامه می دهد.

با وجود اینکه این طرح هنوز در مراحل تحقیقاتی است، اما موانع کمی میان آن و توسعه تجاریش قرار دارند، زیرا در واقع کدها به ذات کاربردی بوده و تیم کاری ام آی تی از هم اکنون بر روی شیوه کارکرد و عملی کردن آن هم کار می کنند.

ظاهراً شرکت گوگل با دور زدن تنظیمات امنیتی مرورگر سافاری شرکت اپل، توانسته تبلیغات نمایش داده شده در صفحات این مرورگر را در دستگاه های آیفون، آیپاد و آیپد به نفع خود جهت دهی نماید. گوگل با استفاده از یک حفره امنیتی موجود در مرورگر سافاری، یک سری کوکی جهت ردیابی فعالیت های وب گردی کاربران نصب می نماید.

کوکی ها (Cookies) فایل های کوچکی هستند که وب سایت ها جهت شناسایی کاربران در مراجعه مجدد، بر روی حافظه کامپیوتر آنها نصب مینمایند. گوگل با نصب این کوکی توانسته، در کنار تبلیغات نمایش داده شده در صفحات، یک لینک به شبکه اجتماعی گوگل پلاس و یک دکمه 1+ اضافه کند.

البته گوگل تنها شرکتی نیست که از این حرفه امنیتی برای نصب کوکی های خودش استفاده کرده است و شرکت های تبلیغاتی دیگر هم از این روش برای نمایش تبلیغ هایشان استفاده کرده اند.

شرکت گوگل اعلام نموده است که این شرکت هیچ عمل خلافی مرتکب نشده، بلکه با استفاده از یک قابلیت شناخته شده مرورگر سافاری، امکان رای دادن را برای کاربرانی که به شبکه گوگل sign in نموده اند، فراهم آورده است. اما با توجه به اینکه نصب سایر کوکی ها بر روی سیستم کاربران ضرورتی نداشته است، شرکت گوگل این کوکی ها را از سیستم های کاربران پاک خواهد نمود.

Rachel Whetstone، معاون ارتباطات و سیاست عمومی شرکت گوگل در اظهار نظری بیان نمود: "ما انتظار نداشتیم چنین اتفاقی بیافتد. حساسیت ایجاد شده بر روی این موضوع مهم است. اما این کوکی ها هیچ گونه اطلاعات شخصی کاربران را جمع آوری نمیکنند"

این مسائل هیاهوی فراوانی را در چند روز اخیر در رسانه های اروپایی و آمریکایی بوجود آورده است. گروه دیده بان حقوق مصرف کنندگان نیز از سازمان تجارت فدرال آمریکا درخواست بررسی این موضوع را نموده است که آیا گوگل قوانین این سازمان را نقض نموده است یا خیر.

شرکت مایکروسافت هم خواسته در این میان، از آب گل آلود به نفع مرورگر خودش ماهی بگیرد. این شرکت اعلام نموده: "اگر این مسائل برای شما هشدار دهنده هستند، راه های دیگری برای شما وجود دارد. اینترنت اکسپلورر مرورگری است که به حریم خصوصی شما احترام میگذارد!"

باید منتظر بود و دید در چند روز آینده نتیجه این دعوا و تحقیقات به کجا ختم خواهد شد.

شاید داشتن یک استخر جمع و جور خانگی آرزوهای بسیاری از ما است که به دلیل هزینه های فراوان و نبود جا در خانه های کوچک امروزی، تنها به آن فکر می کنیم و به همان سانس یک ساعته استخرهای عمومی بسنده می کنیم. اما نظرتان درباره یک حوضچه کوچک برای تمرین شنا چیست؟ چیزی در حد و اندازه یک ماشین SUV که مثل تردمیل گوشه پارکینگ یا حیاط خانه جا خوش کند.

اما فقط مشکل اینجا است که کمی سخت است به اعتماد یک لایه چند میلیمتری پی وی سی از نوع پلیمر مقاوم در برابر پارگی، 5‪.‬6 مترمکعب آب را در گوشه پارکینگ انبار کنید. هرچند که یک استخر اختصاصی، حتی اینقدر کوچک، آنقدر وسوسه برانگیز است که برای آن ۱۴۰۰ دلار هزینه کنید.

یکی از نکات جالب این استخر کوچک هم این است که دارای یک بند الاستیک و ارتجاعی است که شما را درون استخر اختصاصی تان شناور نگه می دارد تا هر روز چند کیلومتر در آن شنا کنید.

شما دوست دارید در آن شنا کنید؟ یا همان سانس های یک ساعتی استخر عمومی را ترجیح می دهید؟